Al bijeen

Algemene Statutaire Vergadering Kring BO 15 april 2017

Voor bestuursleden is het een uitdagende gebeurtenis. Op de ledenvergadering moet verantwoording afgelegd worden voor de dagelijkse werking van de vereniging. Naast de inspectie van de boekhouding en het morele verslag, worden ook de bestuursmandaten gekozen en/of bekrachtigd. Dit jaar is het de beurt aan de Penningmeester om het vertouwen te verdienen en behouden. Aangezien Kurt er niet bij kan zijn door werkomstandigheden, zal het wel een spannende ervaring geweest zijn voor hem. Gelukkig is de Kring fincancieel gezond en kunnen er geen onverantwoorde uitgaven worden aangetoond. De oud-secretaris vindt wel een onregelmatigheid in het aangerekende lidgeld, wat eventjes voor enige opschudding zorgt. Maar uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht. Onze verdienstelijke penningmeester mag aan een nieuwe termijn van 3 jaar beginnen.


   

Verder wordt er flink van mening gewisseld over de toekomst van de KNUROO en de Kring. De nationale koers roept vragen op. Zeker het onduidelijke algoritme waarmee de subsidies zijn verdeeld zorgt voor onrust. Eigenlijk is niemand echt gelukkig met de vaststelling dat de geldstroom (lidgelden) naar Brussel dit jaar groter is dan de middelen die naar de leden vloeien. Dat is een situatie waarover  onze bestuurders verantwoording zullen eisen bij de komende nationale alegemene vergadering. Hiervoor hebben we alvast het fiat gekregen van onze achterban.

Qua werking heeft onze Kring het goed gedaan, en iedereen heeft wel iets gevonden om bij aan te sluiten in de loop van het werkjaar. Het jaaroverzicht illustreert het goed. We zijn actief bezig geweest, met opmerkelijke inzet en deelname van de leden. Goe Bezig! 

 

De voorzitter maakt nog uitdrukkelijk melding van zijn 20 jaar lopend mandaat, en doet een oproep aan toekomstige kandidaten om de fakkel over te nemen. Soms heeft een vereniging nood aan verandering en verjonging. Het is alvast iets om over na te denken.

Dan is het tijd voor kameraadschappelijk amusement. De schietstand gaat open en de geur van olie en verbrand kruit prikkelen onze zintuigen. Voor de meesten onder ons roept dat meteen de goesting op om de wapens op te nemen. Bijna operante conditionering, zoals bij Pavlows honden :-)


Negen leden en 4 begeleide genodigden doen mee aan onze kleine schietcompetitie. Daarbij is het bijzonder leuk om zien dat zowel de jonge gasten hun entree komen doen (Pauline), alsook onze anciens (Pierre) weer van de partij zijn. Ze gaan ook allemaal met een serieuze prijs naar huis. Veel talent in ons midden. Maar ook de sfeer zal er iets toe doen. Onlangs mocht ik mij laten inspireren (?) door een Nederlandse manager/animator/bergbeklimmer, die voor mijn werkcollega's een motiverende sessie kwam leiden. Om zijn hele entertainende aanpak samen te vatten in enkele woorden (zonder alle bijhorende show), kregen we vooral te horen wat iedere militair al weet: "vertrouwen is goed, controleren is beter". Het kwam er vooral op neer dat het accepteren van die controle de sleutel was tot succesvolle samenwerking. Tja, als een goed betaalde hollander het zegt, dan moeten we dat geloven. 

Wel, bij onze kringschutters is dat zeker de regel. We weten hoe belangrijk veiligheid is, en zijn permanent bezig met controle. We ondernemen het ... en aanvaarden het, allemaal in goed vertrouwen. Dat roept geen stress op. Zo hoort het gewoon. Iedereen kent zijn plaats in dat samenspel. Volgens mij kun je zo onze militaire achtergrond herkennen.




De prijswinnaars van de avond mochten hun keuze maken uit een selectie prachtige streekbieren, waaraan ons land zo rijk is. Om de tradities hoog te houden mocht er ook een fles Kampse Borrel bij de prijzenpot staan. Een soldatendrankje met wortels in de oorsprong van ons land, toen Leopoldsburg nog een legerkamp was dat ons moest beschermen tegen de Hollanders.

Palmares:

  1. Didier D. = hoogste aantal punten met 9mm en .38 samen = 183/200
  2. Pierre D. = hoogste score met 9mm = 83% (na de 89% van Didier, die al een prijs heeft gekregen)
  3. Marc G. = hoogste score met .38 (en nog geen andere prijzen) = 87%
  4. Pascal D. =  prijs van de voorzitter = hoogste score zonder prijzen in één wapencategorie = 163/200
  5. Chris C. =  poedelprijs (afgekeken van de Nederlanders) = 149/200

Proficiat iedereen (ook zij die zonder prijs naar huis moesten)! Als zelfs de poedelaar nog 75% haalt kan er niet beweerd worden dat wij slechte schutters zijn. Mijn doelkaart sneuvelde ook al na de eerste 3 schoten, waarna ik de rest van mijn munitie er op experimentele wijze in heb rondgestrooid (een beetje zoals mijn gedachten, de laatste tijd). Dat is de schoonheid van ons clubje. We doen de dingen wel serieus, maar zijn niet vies van een alternatieve aanpak. Dat is een dynamiek waar iedere organisatie van kan dromen.

Merci om er bij te zijn, 

Vz@roo-west.be